23.11.2019. Dagboek, Dag 1, Australië

“Ik heb tijd. Zeeën van tijd. Ik heb plaatsen waar ik naartoe kan. De wereld ligt aan mijn voeten. En toch lig ik hier. Besluiteloos, rusteloos aan het zwembad van mijn nieuwe hostel. Dit gevoel heb ik nog niet ervaren. Geen doel, geen tijdsdruk, geen idee wat te doen. Gewoon niets. Het blijft leeg in mijn hoofd en wanneer ik denk over wat te gaan doen, blijft het gewoon stil. Het is alsof mijn hoofd gevuld is met watten, die alles opslorpen. Hoe scherp ik de voorbije weken was, des te botter en doffer ik nu ben. Misschien is het logisch, het tempo dat ik leef/leefde is niet vol te houden. Van extreme hoogtes naar extreme laagtes, zonder een moment van rust of pauze, steeds doorgaand zonder achterom kijken. Ik ben zo klein en alleen in deze reusachtige wereld.”

Genoeg tijd om na te denken, wat betekent dat ik mijn drie belangrijkste inzichten van het backpacken kon bedenken. Deze deel ik met veel plezier met jullie!

1. Happiness is only real when shared - Into The Wild

Vraag jezelf eens af, hoeveel prachtige momenten heb je al reizend meegemaakt die zeker in je top vijf staan? Neem gerust wat tijd. Schrijf ze desnoods op. Got it? 

Schrap nu alle momenten waarin je dit met één of meerdere personen deelde. Ik ben heel benieuwd hoeveel er nog overblijven. Oh ja en natuurlijk begin je nu aan alle solo momenten te denken en ik hoor je denken “Maar Thomas, dat was zeker ook de moeite waard, dat staat ook in mijn top vijf hoor!”. Maar is dat echt zo? 

Ik geloof dat de beste momenten, juist die momenten zijn waarin je één of meer lotgenoten hebt die ervaren wat jij ervaarde. Ik heb de prachtigste zonsondergangen gezien, de meest idyllische watervallen bewonderd en de avontuurlijkste bergen getrotseerd, maar wat stelt het allemaal voor als je het niet kan delen? Begrijp me niet verkeerd, alleen reizen is zo bevrijdend en ik hou van die solo tijd die zó noodzakelijk is voor je innerlijke rust. Ik heb het hier over je gelukkigste momenten.

Als ik mijn reisgenoten vraag wat hun favoriete locaties zijn in Australië, hoor ik Fraser Island, Whitsunday’s en surfkamp steevast terugkomen. Ik kan het alleen maar bevestigen, het zijn adembenemende locaties. Maar het zijn de mensen die je trip maken, niet de locaties (al helpen die wel). Makes you wonder... Mocht ik jou vragen wat je favoriete locatie is, is het dan niet net die plek waar je je vriendinnetje vond, je de grappigste conversaties had, je de time of your life had, jouw beste road buddies vond? Sydney, de miljoenenstad, kan voor de meeste mensen dé place to be zijn, terwijl ik me nooit eerder zo alleen voelde. En toch weet ik, wanneer een Mundero groep in september mij vergezelt in exact dezelfde stad, ik Sydney in mijn hart zal meedragen. Kortom: Mensen > Locatie.

2. You’re never too old to set another goal or to dream a new dream - C.S. Lewis

Eén van de eerste dingen die ik leerde als solo traveller is dat je geluk vindt door jezelf een doel te stellen. Een target waar je naartoe werkt. Een trip die je plant. Een ontmoeting met een vriend/vriendin. Uitkijken naar een lokale bingo avond. Gewoon íets van richting hebben. Want de meest verwarrende momenten zijn juist die momenten waarop je niets, helemaal nada, te doen hebt. Je zoekt afleiding, gaat de stad in om iets te doen, gaat wat rondwandelen, misschien wat shoppen, maar ergens deep down weet je dat je de dagen aan het vullen bent. De gelukkigste momenten zijn net die waarin je weet dat er iets staat te gebeuren.

En laat het net dat zijn wat backpackers zoeken.

Ze zeggen soms dat we van dag tot dag leven. En dat is waar, gedeeltelijk, maar onze dagen worden gehighlight met enkele vaste punten of routes die ons gelukkig maken. Niets beter dan uitkijken naar die Fraser Trip binnen drie weken. De nieuwe Mundero reis die je mag begeleiden. De vrienden die je komen bezoeken. Stel je een gigantische landkaart voor waar je een jaar mag vertoeven. Zou het niet fijn zijn mochten er al enkele rode stipjes staan met een datum bijgeschreven?  

Wil ik daarmee zeggen dat je zoveel mogelijk moet plannen? Ik vertrok naar Australië zonder enig plan en liet me verrassen. En ik zou het direct opnieuw doen. Maar vaste punten inlassen en dingen inplannen kan voor stabiliteit en geluk zorgen, dus waarom niet die enkele dingen toch al eens boeken of in je agenda noteren? Zie het als een zeeman die ijkpunten gebruikt om niet compleet te verdwalen in die grote oceaan.

3. Every single choice you make… Matters.  But remember.  Every choice you do not make… Matters just as much - Andy Andrews 

Misschien heb je al gehoord van The Butterfly Effect? Een vaak gebruikte term in de chaos theorie waarin gesteld wordt dat een kleine beweging van vlindervleugels aan de ene kant van de wereld een typhoon kan uitlokken aan de andere kant (of neem een bosbrand om wat actueler te zijn). Zo is het met gesprekken en acties ook. 

Na mijn maaltijd met een groepje in ons hostel, gaan we elk onze eigen weg. In plaats van meteen op te staan, blijf ik nog even zitten en begin ik een gesprek met de twee mensen naast mij. Eén dag later heb ik gratis vervoer in hun campervan, twee dagen later rijden we samen in een Barbie car op Magnetic Island en drie dagen later voelt het aan alsof ik al weken met hen rondtrek. 

Ergens in het begin van mijn vakantie in Australië besluit ik nieuwjaar, nog een drietal weken veraf, af te wachten in Melbourne. Een vaag idee om een auto huren om de Great Ocean Road te ontdekken in combinatie met een travel agent die eens fladdert met haar vleugels. Vier dagen later zit ik mijn eigen campervan, met in mijn hoofd een concreet plan om naar Sydney te rijden en met in mijn zak het allerlaatste ticket voor Fraser Island op kerstavond. 

Het leven als backpacker zit vol met verrassingen.

Soms gebeurt het toevallig, zoals met de travel agent, the right moment, the right time. Maar het is dan aan jou om erin mee te gaan en te beslissen. Meer dan ooit kan je deze momenten ook bewust creëren. Kies om deze acties en keuzes uit te buiten. Vind ze, ontdek ze en leef ze.

Ik zie de toekomst als vertakkingen die vertrekken vanuit één treinspoor. Kies je het treinspoor te volgen, dan verdwijnen mogelijke uitzichten voorgoed. Dus waarom niet even dit zijspoor verkennen, zien welke vertakkingen hier weer uit schieten en ervoor gaan? Waarom niet toch dat gesprek durven aangaan, toch nog ietsje langer te blijven zitten, want in the end, wat heb je te verliezen? De trein blijft wel rijden en komt wel aan in hetzelfde station, no worries. En rijdt de trein voorbij? Pak dan gewoon de volgende!